Βασική αρχή της μεθόδου Schroth και μία από τις σημαντικές διαφορές της από την γενικότερη άσκηση, την κλασσική γυμναστική ή διάφορες ακατάλληλες μεθόδους για την σκολίωσης (Klapp, Mezieres, Bowtech, Yoga, Pilates, ορθοσωμική κ.α.) είναι η εφαρμογή της στροφικής αναπνοής (Rotational Angular Breathing- RAB) κατά την διάρκεια των ασκήσεων. Είναι γνωστό πως στις θωρακικές σκολιώσεις συνυπάρχει στροφή και παραμόρφωση του θωρακικού τοιχώματος και των πλευρών. Αυτό έχει ως συνέπεια το ένα τμήμα του θώρακα να είναι πιο πιεσμένο από το άλλο, οπότε ουσιαστικά καθίσταται ανενεργό κατά την αναπνοή. Με την RAB ο ασθενής εκπαιδεύεται στην αλλαγή του προτύπου αναπνοής, οδηγώντας τον αέρα με την βοήθεια και της μυϊκής ενεργοποίησης στα πιεσμένα τμήματα του θώρακα, αυξάνοντας ταυτόχρονα την πρόσληψη οξυγόνου. Επίσης, το ζεύγος δυνάμεων που δημιουργείται από την RAB χρησιμοποιεί τα πλευρά σαν μεγάλο μοχλό για να στρίψει το θωρακικό τοίχωμα.
Έτσι, με την στροφική αναπνοή (RAB) επιτυγχάνεται τρισδιάστατη έκπτυξη του πιεσμένου κοίλου τμήματος της σκολίωσης και διόρθωση της στροφής της σπονδυλικής στήλης.
Σε μεγάλες θωρακικές σκολιώσεις υπάρχει περιορισμός έκπτυξης του θώρακα και της αναπνευστικής ικανότητας, λόγω της παραμόρφωσης των πλευρών και του θωρακικού τοιχώματος. Εδώ ο ρόλος της RAB της μεθόδου Schroth είναι πολύ σημαντικός και υπάρχουν πολλές έρευνες που πιστοποιούν πως η αναπνευστική ικανότητα και η ζωτική χωρητικότητα (Vital Capacity) βελτιώνονται σημαντικά με τις ασκήσεις της μεθόδου.
Η στροφική αναπνοή εφαρμόζεται αφού έχουν προηγηθεί όλες οι απαραίτητες διορθώσεις, όπως αυτές ορίζονται από τις βασικές αρχές του BSPTS, με βάση τον τύπο της σκολίωσης. Η εκμάθηση της στροφικής αναπνοής είναι ιδιαίτερα απαιτητική, γίνεται βαθμιαία, προϋποθέτει ενεργή συμμετοχή από τον πάσχοντα και εκπαιδεύεται πάντα μόνο υπό την καθοδήγηση εξειδικευμένου στην μέθοδο Schroth φυσικοθεραπευτή. Η στροφική αναπνοή στην συνέχεια εφαρμόζεται σε όλες τις ασκήσεις της μεθόδου Schroth.
Όταν η μέθοδος Schroth συνδυάζεται με τον κατάλληλο διορθωτικό κηδεμόνα το αποτέλεσμα της στροφικής αναπνοής μεγιστοποιείται. Οι κηδεμόνες Rigo-Cheneau (by Dr. Rigo) και Gensingen (by Dr. Weiss) είναι ασύμμετροι κηδεμόνες τύπου Cheneau, κατασκευασμένοι με βάση τις αρχές και την ταξινόμηση της μεθόδου Schroth, που στα πιεσμένα σημεία του σώματος δεν ακουμπάνε στο σώμα αλλά δίνουν χώρο έκπτυξης στο κοίλο τμήμα της σκολίωσης και ταυτόχρονα εκτόνωσης της πίεσης από την αντίθετη πλευρά του κυρτού. Μέσα σε αυτούς τους κηδεμόνες η κάθε αναπνοή του παιδιού είναι “στροφική” και συνεπώς διορθωτική, καθώς όταν το παιδί φοράει τον κηδεμόνα, τα μόνα σημεία του κηδεμόνα που επιτρέπουν έκτπυξη κατά την αναπνοή είναι τα πιεσμένα σημεία του σώματος από την σκολίωση, δηλαδή ακριβώς αυτά που το παιδί εκπαιδεύεται να εκπτύσσει μέσα από την μέθοδο Schroth. Άρα, η στροφική αναπνοή εκπαιδεύεται περαιτέρω και διατηρείται μέσα στον κηδεμόνα Rigo-Cheneau (by Dr. Rigo) ή Gensingen (by Dr. Weiss). Φυσικά, αυτό είναι αδύνατο να συμβεί σε έναν συμμετρικό κηδεμόνα, όπως ο Boston και ο DDB, που ως επί το πλείστον εφαρμόζονται στην Ελλάδα και αυτό είναι μόνο ένα από τα σημαντικά μειονεκτήματα τους συγκριτικά με τους νέους τύπους κηδεμόνα που εφαρμόζονται στο εξωτερικό.
Βιβλιογραφία:
- Christa Lehnert-Schroth : Three-Dimensional Treatment for Scoliosis. A physiotherapeutic method for deformities of the spine . 7th edition. Stuttgart : Urban &Fischer, 2007
- Weiss HR : The effect of an exercise program on vital capacity and rib mobility in patients with idiopathic scoliosis. Spine (Phila Pa 1976) 1991, Jan; 16 (1) :88-93
- Otman S, Kose N, Yakut Y : The efficacy of Schroth 3- dimensional exercise therapy in the treatment of adolescent idiopathic scoliosis in Turkey. Saudi Medical Journal 2005, Sep; 26 (9) :1429-35
- Borysov M, Boryson A : Scoliosis short-term rehabilitation (SSTR) according to ‘Best Practice’ standards- are the results repeatable? Scoliosis 2012, Jan 17 ; 7 (1) :1