H γωνία Cobb πήρε το όνομα της από τον Αμερικανό χειρούργο ορθοπεδικό John Robert Cobb (1903-1967), ο οποίος ήταν ο πρώτος που την χρησιμοποίησε το 1947 για να μετρήσει το μέγεθος της σκολίωσης σε ακτινογραφία. Σήμερα, αποτελεί τον κλασσικότερο και πιο διαδεδομένο τρόπο αξιολόγησης του μεγέθους της σκολίωσης. Γενικά, σύμφωνα με την SRS, μετρήσεις της γωνίας Cobb λιγότερο από 10 μοίρες δεν θεωρούνται καν σκολιώσεις.
Η μέτρηση της γωνίας Cobb αποκτά ιδιαίτερη σημασία στην διάγνωση της πάθησης, στην επιλογή της καταλληλότερης θεραπείας για την σκολίωση, όπως και στην αξιολόγηση της εξέλιξης της.
Για να μετρηθεί η γωνία Cobb, θα πρέπει πρώτα να εντοπιστούν οι δύο σπόνδυλοι του κυρτώματος με την μεγαλύτερη κλίση (most tilted upper vertebra-most tilted lower vertebra). Στην συνέχεια μία γραμμή χαράσσεται στο άνω άκρο (endplate) του επάνω σπονδύλου και αντίστοιχα μία γραμμή στο κάτω άκρο του κάτω σπονδύλου. Έπειτα, σχεδιάζονται κάθετες γραμμές σε καθεμία από τις παραπάνω γραμμές των δύο σπονδύλων με την μεγαλύτερη κλίση. Η γωνία που σχηματίζεται στο σημείο που οι δύο κάθετες τέμνονται μεταξύ τους ονομάζεται γωνία Cobb.
Η μέτρηση της γωνίας Cobb είναι υποκειμενική και όταν μετράται από διαφορετικούς επιστήμονες μπορεί να υπάρχει κάποια διαφορά. Για αυτό τον λόγο είναι πολύ σημαντικό σε κάθε μέτρηση της γωνίας Cobb για την σκολίωση να αναφέρονται οι δύο σπόνδυλοι με την μεγαλύτερη κλίση (upper and lower end vertebra) και ο κορυφαίος σπόνδυλος (Apex vertebra) του κυρτώματος. Σκολιώσεις από 10–24 μοίρες χαρακτηρίζονται μικρές, από 24 – 45 μοίρες μεσαίες και από 45 μοίρες και πάνω μεγάλες.
Πλέον, εκτός από τον παραδοσιακό τρόπο μέτρησης της γωνίας Cobb με χάρακα και μοιρογνωμόνιο ειδικές εφαρμογές των smartphones έχουν δημιουργηθεί και μπορούν να μετράνε με εξαιρετική ακρίβεια την γωνία, ελαττώνοντας αισθητά τον χρόνο μέτρησης.
Η γωνία Cobb σε συνδυασμό με το στάδιο ανάπτυξης του παιδιού (Risser sign) είναι οι δύο παράγοντες που καθορίζουν την καταλληλότερη θεραπεία για το παιδί. Οι κατευθυντήριες οδηγίες που δίνουν οι διεθνείς επιστημονικές κοινότητες SRS και SOSORT είναι πως σε σκολιώσεις λιγότερο από 20-25 μοίρες δεν πρέπει να εφαρμόζεται κηδεμόνας, παρά μόνο Ειδικές Φυσικοθεραπευτικές Ασκήσεις για την Σκολίωση (PSSE), σε σκολιώσεις από 25-45 μοίρες και σε στάδιο ανάπτυξης Risser 0-3 θα πρέπει να εφαρμόζεται κηδεμόνας και πάντα ταυτόχρονα να εκτελούνται και οι Ειδικές Ασκήσεις για την Σκολίωση (PSSE), ενώ σε σκολιώσεις από 45 μοίρες και πάνω, αν αποτύχει η συντηρητική θεραπεία, υπάρχει η επιλογή της χειρουργικής αντιμετώπισης. Βέβαια, η τελική απόφαση για την καταλληλότερη θεραπεία καθορίζεται και από άλλους προγνωστικούς παράγοντες που πάντα πρέπει να συνεκτιμώνται.
Βιβλιογραφία:
- Kotwicki T. Evaluation of scoliosis today: examination, X-rays and beyond. Disabil Rehabil.2009;30:742–751
- Negrini et al, 2011 SOSORT guidelines: Orthopaedic and Rehabilitation treatment of idiopathic scoliosis during growth. Scoliosis 2012, 7:3 doi:10.1186/1748-7161-7-3
- Shaw M et al, Use of the iPhone for Cobb angle measurement in scoliosis. Eur Spine J. 2012 Jun; 21(6): 1062–1068.
- Weiss HR, I Have Scoliosis, A Guidebook for Patients, Family Members, and Therapists. 9th revised edition, 2013.
- Weiss HR, Schroth CL, Moramarco M, Schroth Therapy Advancements in Conservative Scoliosis Treatment, 2015 Lambert Academic Publishing