Effects on bracing in Adolescents with Idiopathic Scoliosis (Bracing in Adolescent Idiopathic Scoliosis Trial – BrAIST)
Weinstein S, Dolan L, Wright J, Dobbs M
The New England Journal of Medicine 2013, 369: 1512-21
Link: https://www.nejm.org/doi/pdf/10.1056/NEJMoa1307337
Η BrAIST study είναι η σημαντικότερη δημοσιευμένη έρευνα που πιστοποιεί την χρησιμότητα εφαρμογής του κηδεμόνα για την θεραπεία της σκολίωσης. Πρόκειται για μια πολυκεντρική έρευνα που διενεργήθηκε ταυτόχρονα σε 25 κέντρα αντιμετώπισης παθήσεων της σπονδυλικής στήλης στην Βόρεια Αμερική. Στην έρευνα συμπεριλήφθησαν άτομα τα οποία είχαν τις τυπικές ενδείξεις για εφαρμογή κηδεμόνα, δηλαδή ηλικία 10-15 έτη, Risser 0-2, γωνία Cobb 20ο – 40ο .
Στην έρευνα συμμετείχαν 242 ασθενείς, εκ των οποίων οι 116 χωρίστηκαν τυχαία στα δύο γκρουπ (το ένα γκρουπ φορούσε κηδεμόνα τουλάχιστον 18 ώρες την ημέρα και το άλλο γκρουπ δεν φορούσε κηδεμόνα), ενώ οι 126 διάλεξαν κηδεμόνα ή παρακολούθηση. Στον κηδεμόνα είχε τοποθετηθεί ειδικό θερμόμετρο, βάσει του οποίου καταγραφόταν οι ώρες που το παιδί φορούσε τον κηδεμόνα. Συνολικά 146 ασθενείς ακολούθησαν θεραπεία με κηδεμόνα και 96 μόνο παρακολούθηση.
Η κύρια παράμετρος που μελετήθηκε ήταν η επιτυχία ή η αποτυχία της θεραπείας. Ως αποτυχία ορίστηκε η επιδείνωση της σκολίωσης από τις 50ο και πάνω, ενώ επιτυχία ορίστηκε η αποφυγή της επιδείνωσης μέχρι τις 50ο , που θεωρητικά είναι το όριο που συνίσταται η χειρουργική επέμβαση. Ως τέλος της θεραπείας ορίστηκε το Risser 4 για τα κορίτσια και το Risser 5 για τα αγόρια.
Η έρευνα διακόπηκε πριν την ολοκλήρωση της καθώς τα αποτελέσματα ήταν ξεκάθαρα υπέρ της χρήσης του κηδεμόνα έναντι της φυσικής εξέλιξης της σκολίωσης, καθώς το ποσοστό επιτυχίας στο γκρουπ του κηδεμόνα ήταν 72% ενώ στο γκρουπ παρακολούθησης στο 48%. Τα αποτελέσματα έδειξαν ακόμα πως υπάρχει σχέση μεταξύ του ωραρίου του κηδεμόνα και της επιτυχίας, διότι όσα παιδιά φορούσαν περισσότερες ώρες τον κηδεμόνα είχαν καλύτερα αποτελέσματα.
Η BrAIST study είναι μια Randomized Controlled Trial (RCT), δηλαδή υψηλής μεθοδολογικής ποιότητας και αξιοπιστίας, που οργανώθηκε από μέλη της SRS. Έπειτα από την επίσημη δημοσίευση των αποτελεσμάτων της δεν τίθεται πλέον κανένα ζήτημα αμφισβήτησης της αναγκαιότητας εφαρμογής του κηδεμόνα στις περιπτώσεις Ιδιοπαθούς Σκολίωσης με σημαντικό ρίσκο επιδείνωσης και ενδείξεις εφαρμογής του κηδεμόνα, όπως αυτές ορίζονται από τα κριτήρια της SRS.